Ettore wordt niet geleid door ideologische overwegingen, maar door onzekerheid, de angst alleen te blijven, geen vrienden te vinden. Hij wil gewoon ergens bijhoren, is op zoek naar een omgeving waar hij zich thuis kan voelen. Het is één grote zoektocht naar erkenning, naar gezien worden.
Ettore’s psychologische ontwikkeling wordt geloofwaardig beschreven, zonder oordeel. Wat in deze roman duidelijk naar voren komt is dat een jongere vaak niet bewust radicaliseert, maar dat het een opeenstapeling is van onbeduidende momenten, keuzes in het leven. En dan is het maar net wie je in deze kwetsbare fase tegenkomt . Het verhaal speelt zich af in Italië, in de jaren 2001-2005, maar de thematiek is universeel (denk ook aan de Netflixserie ‘Adolescence’) en zeker actueel in de huidige politieke omstandigheden.
Recensie Katja de Bruin: https://content.post.vpro.nl/viewer?tid=TIDP23156225XFE1E096A38C3404C8DD1D46BFB1F1DFCYI6
Recensie Vivian de Gier: https://www.parool.nl/kunst-media/recensie-de-verkeerde-afslag-hoe-verandert-een-tiener-in-een-fascist-davide-coppo-schrijft-een-overtuigende-roman-over-zijn-jeugd~bbab639d/
