Het gezin van de hoofdpersoon (Gaia) bestaat uit moeder Antonia, een strijdlustige en daardoor dominante persoonlijkheid met een sterk gevoel voor rechtvaardigheid en een sterke moraal; vader Massimo, half verlamd als gevolg van een bedrijfsongeval, hij werkte zwart, heeft daardoor geen recht op een uitkering en is volledig afhankelijk van zijn vrouw; Mariano, de zoon uit een eerdere relatie van de moeder en samen hebben Antonia en Massimo nog drie kinderen: Gaia (de ik) en nog een zes jaar jongere tweeling. Op de moeder rust de volledige zorg voor het gezin en het is een voortdurende strijd om te overleven. De moeder heeft al haar hoop voor een betere toekomst op haar dochter gevestigd.

Gaia gaat in Rome naar een school voor de elite (betere kansen!). Ze sluit vriendschap met Agata en Carlotta, maar dat voelt heel ongemakkelijk, omdat ze hun niets te bieden heeft. Alles is echter beter dan alleen zijn. Op school wordt ze gepest: vanwege haar rode haar, haar flaporen, de verkeerde kleren. Naarmate Gaia ouder wordt reageert ze steeds vaker met geweld op vervelende situaties.

Caminito’s stijl is onderkoeld. Met enkele details schetst ze een messcherp beeld van soms schrijnende situaties.